Ҳайит намози маърузасида маънавий қадриятларимиз юксалиши йўлида амалга оширилаётган саъй-ҳаракатлар, бугунги фаровон ҳаётимиз мазмун-моҳияти ҳақида сўз борди. Инсонларга меҳр кўрсатиш, уларнинг ўй-ташвишларини ўрганиб, яхшилик қилиш савоби ҳақида айтилди.

Рамазон ҳайити намозида юртдошларимиз шу кунларга етказганига шукрона айтиб, элимизга тинчлик-хотиржамлик, омонлик, қут-барака тилаб дуолар қилди.

Рамазон ҳайити амалларини адо этган воҳадошларимиз бир-бирларини байрам билан қутлашгач, яқинларини йўқлашга, беморлар ва муҳтожлар ҳолидан хабар олишга, уларга ҳадялар улашиш, хайру саховат каби эзгу амаллар бажаришга ошиқдилар.